سلام دوست من
فکر مي کنم اگر حساب عقايد و رفتار رو از هم جدا کني يک مقدار مشکلات برات ساده تر بشن.
ائمه در عين بزرگي و عظمت شان (که هيچ مخلوقي بدان نمي رسد) باز هم بنده ي خدايند و همين بندگي و "عبوديت" است که مقام آنها را بالا مي برد و محبوب خدا مي کند تا آنجا که خدا ديگر مخلوقاتش را به داشتن محبت آنها و پيروي از آنان (که انسان کامل اند) فرا مي خواند و اين هيچ تناقضي با پرستش خداوند و اعتقاد به يگانگي او ندارد چرا اينها در طول هم اند نه در مقابل هم و به اصطلاح در عرض هم. اينچنين است که رضايت ائمه همان رضايت خداست و نارضايتي آنها غضب خداوند.
سعد من اطاعکم و شقي من خالفکم- که در دعاي جامعه کبيره خونده ميشه يعني همين
خلاصه نوشتم که سرت رو به درد نيارم
موفق باشي