تا با سگ نفس همنشین خواهم بود  /    در خرمن شرک خوشه چین خواهم بود

بسیار بکوشیدم و به می نشود         /    تا آخر عمر همچنین خواهم بود.

*

هردم سگ نفس با دلم باز نهد     /      با سوز دلم ستیزه ای ساز نهد

هرشب به هزار حیلتش بندم راست /    چون روز درآید کژی آغاز نهد

*

نفس دارم که هر نفس مِه گردد   /    گفتم که ریاضت دهمش بِه گردد

چندان که به جهد لاغرش گردانم    /    از یک سخن دروغ فربه گردد

*

خون شد جگرم ز غصه خویش مرا    /   وز بیم رهی که هست درپیش مرا

هرگز نرسد به نوش توحید دلم        /   تا کژدم نفس میزند نیش مرا

آنجا که نه جان رسید و نه تن آنجا

                                        نه مرد رسد هرگز و نه زن آنجا

گر هر دو جهان زیر و زبر گردانم

                                      تا تو نرسانی نرسم من آنجا