گاهی اوقات به این موضوع فکر میکنم که

اگر زنها حق دارند از صبح تا غروب سر کار باشن و غروب خسته و کوفته به خونه برگردن

پس حق مادر داشتن، تربیت خوب داشتن، تو فضای پر مهرخونه بزرگ شدن برای بچه ها چی میشه ؟

پس چه جور میشه به شاد بودن اون زندگی امیدوار بود ؟ مردها هم صبح میرن و شب خسته برمیگردن، انرژی لازم برای زندگی شاد از کجا قراره بیاد ؟

متاسفانه مجبورم باقی فکر ها،سوال ها و نگرانی هام رو برای خودم نگه دارم چون شدیدا از کتک خوردن تحت وب میترسم

چیزی که مسلمه، خانم ها حق دارن شاغل باشن ولی پس جواب سوال های بالا چی میشه یا شاید این افکار دیگه دِموده شده باشه و تو زندگی مدرن زندگی شاد و سالم جور دیگه ای تعریف شده باشه.

از عروس خانم پرسیدم : مگر هزینه آرایشگاه چقدره ؟

با تمسخر گفت : برو بالای 700

از تعجب شاخ درآوردم ....

........................................

چند تا خیابون پائینتر مسجدی هست که با همت بالای متصدیاش برای دخترهایی که عقد کردن و خانوادشون تمکن مالی برای تهیه جهیزیه ندارن جهیزیه تهیه میکنه. البته با کمک های مردمی. متوسط هزینه برای هر جهیزیه حدود 1.5 ملیون تومنه. یعنی نصف هزینه آرایشگاه عروس خانم بالا...

.....................................

به نظر تفکرم بعد از ازدواج یکی از این دوتا خواهد بود:

1. یک غلطی کردم که دیگه راه برگشت ندارم.

2. خدا رو شکر، همسرم از معدود خانمهائیه که دیدی بالاتر از "پز و کلاس" داره.

..................................

من دلم نمیاد پولی که میشه باهاش برای دخترایی که فقط بخاطر نداشتن یه جهیزیه 1.5 میلیونی نمیتونن برن خونه شوهر رو خرج پُز و کلاس بکنم ...