من نمیدونم چرا دیگران نمیتونن راجع به یک نفرر یا یک موضوع خاص نظرات مختلفی داشته باشن ؟!

یعنی اینکه اگر دانش آموزی ریاضیاتش خوبه و املاء فارسیش افتضاحه نگیم بی سواده, بگیم دیکتش ضعیفه

اگر خانمی بلد نیست فلان آش رو بپزه نگیم آشپزی بلد نیست, بگیم آشپزیش خوبه فقط فلان آش رو بلد نیست

اگر من گفتم دیپلم نگرفتم نگین چه بی سواده, چراکه من یک برنامه نویس حرفه ای هستم و تا حالا چند تا مهندس و یک دکتر شاگردم بودن

اگر یک نفر وضع مالی خوبی داره نگیم "آدم موفقیه", چون ممکنه در شئون دیگه زندگی موفق نباشه, پس این آدم پولدار هست ولی موفق نیست.

اگر من میگم فلان حرف فلان آدم رو قبول دارم اما بقیش حرف هاش رو نه, نگید "یا تائیدش کن یا ردش کن", چرا ؟ چون وقتی یک نفر فقط یک حرف صحیح زده باشه نمیشه اون یک حرف رو بخاطر بقیه حرف های غلطش نادیده گرفت.

حدیث داریم که حرف حق رو بشنوید حتی از کافر !

آقا من فوتبال بلد نیستم, اما بسکتبالم خوبه, یعنی اگر کسی ازم بخواد باهاش فوتبال بازی کنم و من نتونم باید بهم بگه بی عرضه ؟؟

بابا جون هرچیزی رو سرجای خودش باید سنجید.

من میگم مقالات توحید آقای اوسعی برای مبتدی ها خیلی خوبه اما خیلی از نظرات دیگش رو قبول ندارم. وقتی مقالات توحیدش خوبه, بخاطر اینکه با عقاید و رفتار دیگش مخالفم بگم مقالات توحیدش هم بده ؟! این یعنی راستی و صداقت ؟ این یعنی ادای امانت ؟ این یعنی مسلمونی ؟!

التماس دعا.