امیر المومنین  برای من زندس،

در نحج البلاقه.

خداوند انبیاء و اولیاء رو برای تربیت و هدایت ما فرستاده

تربیت و هدایت الهی حضرت امیر در نحج البلاقه موج میزنه

کی میگه حضرت مرده ؟!

درسته،‏حضرت مرده، البته برای کسانی حضرت امیر براشون حکم "بیمارستان و بانک"رو داره. داشت یادم میرفت, آقا تو هل دادن ماشین هم سابقه طولانی دارن ...

حضرت امیر وقتی میمیره که مردم یادشون بره "علی کی بود و چرا آمد" حضرت امیر وقتی میمیره که راه حضرت رسول جاش رو به گمراهی بده ! حضرت امیر وقتی میمیره که شیعیان خدا رو فراموش کنن و "خود حضرت رو همه کاره عالم بدونن"

من انبیاء و اولیاء الهی رو برای خودم مربی و شفیع میدونم نه بیشتر نه کمتر, تربیت و شفاعتشون هم با مرگ جسمیشون تمام نمیشه، پس این بزرگواران برای من همیشه زنده هستن.

برای مابقی نیاز ها و مشکلاتم هم طبق آموزش های خود حضرت، خدا کافیه. حسبی الله و نعم الوکیل.

هرچند وجود جسمانی ولی خدا بر روی زمین چیز دیگه ایه, ولی این متن رو نوشتم بخاطر اینکه حضرت امیر برای خیلی ها بُت شدن.

یک عمر مثل خرس شب تا صبح میخوابم

حالا این چند شب رو میخوام احیاء داشته باشم

نتیجش این میشه که یا خواب میمونم یا خواب آلود یه دعاهایی میخونم

اصولا ما آدما این 2-3 شب رو دعا میکنیم که حاجاتمون رو از خدا بگیریم بعد هم که خرمون از پل گذشت میره تا سال دیگه که باز 2-3 شب افتخار بدیم به خدای سبحان و شب زنده داری کنیم.

به به که چه  باحالیم ما !
درسته که خدا بی نیازه از ما و هرچیز دیگه، ولی خوبه ما هم انقدر" رفیق بند جیبتم" نباشیم

به نظر شما بهترین دیوار دنیا کدومه ؟

شاید بگید دیوار چین، دیوار کعبه، دیوار مسجد النبی، دیوار خونتون، دیوار خونه عشقتون و ...

ولی من میگم :

بهترین دیوار دنیا دیوار اتاق منه

آخه این دیوار آدم رو یاد خدا میندازه

این  دیوار اگه بهش توجه بشه میتونه آدم رو انسان کنه

اگر ندونسته گناهی کردیم

اگر مجبور شدیم گناه کنیم

اگر عادت به انجام گناهی داریم

اگر انجام کاری که گناهه برامون لازمه یا مهمه یا دوست داریم اون کار رو انجام بدیم

حداقل دیگه اون کار رو توجیه نکنیم

توجیه کردن خطا یعنی خر فرض کردن طرف مقابل

اگر گناه کریدم، بجای توجیه به خدا بگیم : میدونم اشتباه کردم، اما نمیتونم،نمیشه،نمیزارن،نمیدنم، لازم دارم، که این کار رو میکنم

حتی اگر طلب بخشش هم نکنیم (که ته خریته)

حتی اگر قصد اصلاح هم نداشته باشیم (که آخر بدبختیه)

باز توجیه کردن از همه بدتره ! اعتراف به گناه پیش خدا، حتی بدون طلب بخشش باز خودش نشانه انصاف و وجدانه، نشانه ایمانه، هرچقدر هم که ضعیف باشه باز ارزش داره و بهتر از توجیهه

خدایا، بخاطر همه توجیهاتم : الهی العفو، الهی العفو، الهی العفو

من نمیدونم چرا دیگران نمیتونن راجع به یک نفرر یا یک موضوع خاص نظرات مختلفی داشته باشن ؟!

یعنی اینکه اگر دانش آموزی ریاضیاتش خوبه و املاء فارسیش افتضاحه نگیم بی سواده, بگیم دیکتش ضعیفه

اگر خانمی بلد نیست فلان آش رو بپزه نگیم آشپزی بلد نیست, بگیم آشپزیش خوبه فقط فلان آش رو بلد نیست

اگر من گفتم دیپلم نگرفتم نگین چه بی سواده, چراکه من یک برنامه نویس حرفه ای هستم و تا حالا چند تا مهندس و یک دکتر شاگردم بودن

اگر یک نفر وضع مالی خوبی داره نگیم "آدم موفقیه", چون ممکنه در شئون دیگه زندگی موفق نباشه, پس این آدم پولدار هست ولی موفق نیست.

اگر من میگم فلان حرف فلان آدم رو قبول دارم اما بقیش حرف هاش رو نه, نگید "یا تائیدش کن یا ردش کن", چرا ؟ چون وقتی یک نفر فقط یک حرف صحیح زده باشه نمیشه اون یک حرف رو بخاطر بقیه حرف های غلطش نادیده گرفت.

حدیث داریم که حرف حق رو بشنوید حتی از کافر !

آقا من فوتبال بلد نیستم, اما بسکتبالم خوبه, یعنی اگر کسی ازم بخواد باهاش فوتبال بازی کنم و من نتونم باید بهم بگه بی عرضه ؟؟

بابا جون هرچیزی رو سرجای خودش باید سنجید.

من میگم مقالات توحید آقای اوسعی برای مبتدی ها خیلی خوبه اما خیلی از نظرات دیگش رو قبول ندارم. وقتی مقالات توحیدش خوبه, بخاطر اینکه با عقاید و رفتار دیگش مخالفم بگم مقالات توحیدش هم بده ؟! این یعنی راستی و صداقت ؟ این یعنی ادای امانت ؟ این یعنی مسلمونی ؟!

التماس دعا.