تو فرهنگ اسلامی خیلی روی "به یاد مرگ بودن" تاکید شده

و بنده شخصا خیلی آثار خوبی از این به یاد مرگ بودن دیدم.

وقتی یادت باشه مسافری و خیلی زود میری, وقتی یادت باشه خیلی زود باید حساب پس بدی رفتار و اخلاقت خیلی فرق میکنه

به کسی ظلم نمیکنی, حق رو رعایت میکنی, به کسی بی احترامی نمیکنی ...

برای بدست آوردن دنیا دیگه دست به هر کاری نمیزنی, فقط کارایی رو میکنی که عاقب بخیری داشته باشه

وقتی میبینی خیلی زود باید بری و دیگران خیلی زود میرن, اونوقته که سعی میکنی به دوستانت (هر کسی که دوستته, از خانواده و ..) بیشتر محبت کنی

وقت مصیبت و سختی برات صبر کردن خیلی راحت و شیرین میشه, آخه با خودت میگی اگر این مشکل تا آخر عمر هم با من باشه باز مدت کوتاهیه

و از همه مهمتر خودت رو برای ملاقات با خداوند عزیزی (که با چشم دیده نمیشه) آماده میکنی, و این یعنی حرکت به سمت کمال .

 

راستی, تا حالا خودت رو تو موقعیت مردن تصور کردی, لحظه سخت و عجیبیه (البته تو تصور من اینجوری بوده)

لحظه حساسیه, در عرض چند لحظه همه چیز عوض میشه و کسی چه میدونه از کدوم دسته خواهد بود ...

امتحانش ضرری نداره, تمرکز کن, به چیزی فکر نکن, بعد سعی کن تصور کنی تا چند لحظه دیگه میمیری ...

 

وقتی در بنددنیام, دنیای فانی, حداکثر ارزشم بقدر حداکثر ارزش دنیاست

و دنیا چه ارزشی داره وقتی فانیه

وقتی در بند خدای سبحان ام, خدائی که نه زاده و نه زائیده شده, خدائی که زنده س بدون مرگ, خدائی که خلقت و مرگ از مخلوقات اونن

خدائی که رئوف ,رحیم ,غنی ,قادر ,مجیب, ودود و قریبه

خدائی که بالاتر و والاتر از اینه که بشه محدودش کرد و یا بشه گفت چقدر میارزه

آره, اگر بنده خدا باشم نه بنده غیر او, وجود من هم چیز با ارزشی میشه.

 

کسی که بنده دنیاس بعد از مرگش از محوبش جدا میشه

اما کسی که بنده خدا باشه در دنیا که راحته هیچ, تازه بعد از مرگ حیات واقعیش شروع میشه.

 

خدایا بحق محمد و آل محمد صلوات بفرست بر محمد و آل محمد و نصیب بفرما.

نمیدونم چه دردیه, تا به یک چیز جدید برخورد میکنیم سریعا جو گیر میشیم و عقل و شعور رو فراموش میکنیم و کور کورانه موجی از "جو گرفته گی" رو ایجاد و یا تقویت میکنیم.فرقی نمیکنه این چیز جدید مدل لباس یا مو, iphone, یک کتاب, یک شخصیت و یا یک تفکر باشه و اگر خدای نکرده کسی با این موج (کوچیک یا بزگ) همراه نباشه ویا زبونم لال مخالف باشه "عقب مونده" تلقی میشه.
"استاد نمائی" کلی سر و صدا راه انداخته که آی مردم من استادم, من تمام علوم غریبه رو حفظم, من توحید رو تموم کردم, من علم ر جال و ... رو تمام کردم و بعد از تمام این بازی ها آمده از قرآن و دین و پیغمبر و امامان ایراد میگیره به بهونه اینکه "باید خرافات از ذهن مردم پاک بشه" یک عده هم "جو گیر شده" آمدن و به به و چه میکنن.
ایراد کار اینجاس مردم ما میترسن "فکر کنن" هرکس "نفهم,خر,بی سواد و ... " خطابشون کنه میترسن که "نه" بگن چون اگه بگن مخالفن "بی سواد و نفهم" خطاب میشن. فرقی نمیکنه چه کسی و با چه عنوانی این کار رو با مردم بکنه/ چه یه آخوند بالای منبر/ چه یه دیوانه در شبکه های ماهواره ای/چه یک استاد نما مثل آقای اوسعی. اصولا سخت ترین کار برای مردم فکر کردن و مطالعه کردنه. یک آخوند میره بالای منبر میگه آآآآی مردم, خدا نعمت هاش رو بی واسطه به بنده هاش نمیده, واسطه فیض الهی امام زمانه, هرچی میخواهید باید از امام زمان بخواید, بردی در خونه امام زمان و حاجت بگیرید. غافل از "ایاک نعبد و ایاک نستعین" و برخی هم که یا از قرآن بی خبرن یا فقط به صوت و مقدار ثواب تلاوت آیات بسنده میکنن حرف این آقا رو قبول میکنن.
از ون طرف این آقای اوسعی میاد جور دیگه مردم رو بازی میده, اول اومده گفته : من شاگرد فلانی و فلانی بودم, من فلان رشته ها رو به اخرش رسیدم, من آخر ادم چیز فهم هستم و ... بعد میاد با لحنی ظاهرا بسیار مودبانه یه قرآن و اسلام و پیامبر و اولادش توهین میکنه. افراد معمولی هم که سواد کافی ندارن و خودشون رو در مقابل "حضرت استاد" میبینن تسلیم میشن و حرف اقا رو قبول میکنن. اگر هم بری اونجا و حرف خلاف سلیقه اقا بزنی, یا نوشتت حذف میشه یا با نهایت بی شرمی 2دره میشی. مهم ترین ایرادی که میشه به این اقا گرفت اینه که ایشون میگنن من بی طرفم ولی در بطن حرفاشون ذهنیت خواننده رو به بازی میگیرن.با دست گذاشتن رو موضوع مشکوک الهویه "برده داری در اسلام" . میگن برده داری فقط در بین مسلمانها بوده و هیچ جای دیگه نبوده که نزدیکترین شاهد خلاف این ادعا سریال امپراطور دریاست. میگه خدا در قران برده داری رو تائید کرده و این خلاف انسانیته در صورتی که حرفی از اینکه در اسلام "آزاد کردن برده" اجر بسیار بالائی داره نمیزنه, پس مطمئنا دلیل به رسمیت شناخته شدن برده داری در قرآن چیز دیگه ای بوده که این آقا فقط به علائم منفی در این مورد اشاره کرده و سوالات و شبهات بسیاری در این باره میشه مطرح کرد.
ایشون میگن پیغمبر مرد شهوت رانی بوده در صورتی که ما احادیث صحیحی از حضرت داریم که ایشون بسیار روزه میگرفته و بسیار مخالف پرخوری بوده و چنین آدمی نمیتونه شهوت ران باشه. اهل مراقبه این مورد رو بهتر میفهمن و عقیده ما اینه که تمام ازدواج های حضرت مصلحتی بوده و ایشون یکطرفه و خیلی بی ادبانه میگن حضرت "خانم باز" بوده.
این آقا خودش رو مسلمان نشون میده و داره تیشه به ریشه عقائد مردم میزنه. این آقا خودش رو اهل توحید میدونه و وقتی ازش پرسیدم "توحید" رو از کجا یاد گرفتی و فهمیدی ؟ آیا غیر از قرآن راه دیگری هم هست برای رسیدن به توحید ؟ میگه هیچ ربطی به قرآن نداره و انسان با عقل و استدلال میتونه به توحید برسه. پس چرا این همه آدم بظاهر عاقل در دنیا طرفدار نظریه تکامل هستن ؟ چرا این همه مسیحی ظاهرا عاقل معتقد به 3 خدا هستن ؟
این اقا میاد میگه من بی طرفم بعد میاد کاملا جانب دارانه به قرآن و پیغمبر و اسلام و امامان توهین میکنه و در اخر هم باز تاکید میکنه که بی طرفه و اغلب توهین ها رو از زبان "مخالفان" بیان میکنه که از نظ بنده این "مخالفان" خود خودشه که برای رد گم کردن نمیگه " خودم " و میگه " مخالفان "
هرچند الآن نمای ظاهری اسلام به یمن وجود طالبان و وهابیون افراطی و بسیجی های "مخ less " و بسیاری گرگ هایی که لباس بره پوشیدن بسیار بسیار زشت شده اما اگر کسی اهلش باشه و با مفاهیم دین حقیقی و سیره اهل بیت آشنا بشه از این همه سر درگمی نجات پیدا میکنه.

انشاالله سعی میکنم در پست بعدی زیبائی هایی از دین اسلام و سیره حضرت رسول و اهل بیت رو بنویسم. اینقدر زیبائی در رفتار معصومین هست که 4 تا مورد مشکوک نمیتونه خللی به زیبائی دین وارد بکنه.
شما هم لطفا جو گیر نشید و سعی کنید اول با علم فکر کنید بعد نتیجه گیری کنید.

تا با سگ نفس همنشین خواهم بود  /    در خرمن شرک خوشه چین خواهم بود

بسیار بکوشیدم و به می نشود         /    تا آخر عمر همچنین خواهم بود.

*

هردم سگ نفس با دلم باز نهد     /      با سوز دلم ستیزه ای ساز نهد

هرشب به هزار حیلتش بندم راست /    چون روز درآید کژی آغاز نهد

*

نفس دارم که هر نفس مِه گردد   /    گفتم که ریاضت دهمش بِه گردد

چندان که به جهد لاغرش گردانم    /    از یک سخن دروغ فربه گردد

*

خون شد جگرم ز غصه خویش مرا    /   وز بیم رهی که هست درپیش مرا

هرگز نرسد به نوش توحید دلم        /   تا کژدم نفس میزند نیش مرا

خیلی از خدا دور شدم.

تقصیر خودمه...

نمیدونم والا، شرایط بد بود، بد آوردم، محیط خرابه و چیزای دیگه اما یه اشتباه اساسی کردم که نمیدونم چیه

حالا هم چاره ای نیست جز صبر کردن و حسرت خوردن.

نمیدونم چرا اصلا راه توبه باز نمیشه. یه توبه اساسی !!

سعی میکنم تا ماه رمضان سعیم رو بکنم ببینیم تو این ماه های برکت فرجی میشه یا نه ؟

وای چه صفایی داشت اون روزا، افسار نفس بدست سرشار از شور و حال ...

2رکعت نماز میخوندم تمام غم هام یادم میرفت.

حالا تا میام 2 رکعت نماز بخونم تمام غم هام یادم میاد ! نمیدونم بخندم یا گریه کنم به این حال !!